To kolejna książka, która przypomina, że naród nie jest tworem naturalnym, a konstruktem o wcale nie tak długiej historii, jak wielu by się wydawało. Gdy pomyślimy w ten sposób o polskości, będziemy zmuszeni zmierzyć się z wieloma pytaniami i zweryfikować wiedzę ze szkolnych podręczników.
Z ośmiu rozdziałów wyłania się interesujący obraz Kresów. Niewyidealizowanych, żywych, skomplikowanych. Autorki opowiedziały w nich kilka odrębnych historii związanych z konkretnymi rodzinami i wątkami. Każda z nich jest nieco osobnym światem, chociaż wszystkie tworzą kresowy kalejdoskop.
Bohater pokonuje drogę od pogodzenia się z szykanami z czasów studenckich po duchowe zderzenie się z mocą antysemityzmu. O ile fizyczne ciosy nie mąciły jego spokoju, tak w końcu mściwe słowa porównuje do tykania zegara, który, niezauważony wcześniej, nagle drażni tak, że trzeba go schować do szafy i przykryć poduszką.